Άρθρο της Χριστίνας Ρούσσου

Να σας πω, οι καιροί αλλάζουν , οι άνθρωποι αλλάζουν και οι επιλογές τους πάνε αντάμα. Αν δε συνέβαινε αυτό, τότε μόνιμα θα είχαμε τα ίδια πρόσωπα να διοικούν. Πριν πέντε χρόνια, ελπίζοντας στην εξέλιξη της πόλης, ακολουθήσαμε νέους ανθρώπους και την αλλαγή που μας έταξαν. Και αφού τους δώσαμε την ψήφο μας, περιμέναμε να δούμε την υλοποίηση των θαυμαστών που μας υποσχέθηκαν . Ο καιρός περνούσε και το διαφορετικό , αυτό που θα έβγαζε την πόλη απ’ το τέλμα αργούσε να φανεί. Κάναμε υπομονή, δώσαμε χρόνο, κι άλλο χρόνο, μα τώρα πια, δεν έχουμε άλλο χρόνο για χάσιμο. Η Νάουσα βογκά. Η παρακμή, ορατή γύρω μας. Οι νέοι φεύγουν απ’ τον τόπο μας για να βρουν προκοπή αλλού, η αγορά νεκρώνει, τα έργα που καρτερούσαμε έχουν μείνει «γραμμένα» στα τεφτέρια των προεκλογικών υποσχέσεων. Καθώς μοιράζω τον καιρό μεταξύ Θεσσαλονίκης και Νάουσας, θλίβομαι κάθε φορά που έρχομαι στην γενέτειρα μου κι αναπολώ παλαιότερους χρόνους, τότε που έσφυζε από ζωντάνια. Κάτι πρέπει να κάνουμε! Δεν γίνεται με σταυρωμένα χέρια να καθόμαστε και να βλέπουμε να πεθαίνει αγκομαχώντας ο τόπος που μας ανάθρεψε. Με μερικούς κάδους κάτω απ’ την γη και κάποιες τρύπες που κλείστηκαν σε δρόμους, δεν έχει προκοπή. Χρειάζονται σοβαρά έργα που θα μας βγάλουν απ’ το τέλμα, έργα που θα προσελκύσουν επισκέπτες και θα βελτιώσουν την καθημερινότητα. Πού είναι ο προαστιακός? Πού είναι η τουριστική ανάπτυξη του Βερμίου των τεσσάρων εποχών όπως διαλαλούσαν? Πού είναι η φροντίδα του Αγίου Νικολάου, που κατάντησε ξέφραγο αμπέλι? Η ανάπλαση του πάρκου της Νάουσας, τα δημόσια κτήρια που μένουν ανεκμετάλλευτα, η σχολή του Αριστοτέλη που θα μπορούσε να γίνει πόλος έλξης για τους 30 εκατομμύρια Αριστοτελιστές παγκοσμίως και όχι μόνο! Πού είναι ο δήμος για να βοηθήσει ακόμα και τους αγρότες της περιοχής? Πού είναι τα έργα που υποσχεθήκαν στα χωριά μας? Πού είναι ακόμα και αυτός, ο ναός του Αγίου Θεοφάνη που έδινε κι έπαιρνε ως υπόσχεση προεκλογικά και μόνο γι’ αυτόν αρκετοί παρασύρθηκαν και ψήφισαν και χτυπούσαν τις καμπάνες. Και θα μας δείξουν κάτι πεζοδρόμια και μερικούς δρόμους. Ε και? Έργα υποδομής για την ανάπτυξη του τόπου έγιναν? Το νερό, που άφθονο μας χάρισε η φύση και υπήρξε πηγή ενέργειας για την βιομηχανία της περιοχής απ’ το τέλος του 18ου αιώνα, μέχρι κι αυτό, δεν το εκμεταλλεύτηκαν σωστά. Ζούμε σ’ έναν ευλογημένο τόπο , φυσικού κάλους, που αν τον διαχειρίζονταν σωστοί άνθρωποι θα μπορούσε να είναι πρότυπο, όχι μόνο ανάμεσα των δήμων της Ελλάδας , μα όλης της Ευρώπης. Αγανακτισμένη με όλα αυτά που τάξανε και δεν είδα, για αρκετό καιρό αναρωτιόμουν, πώς θα μπορούσε να διορθωθεί η κατάσταση. Δοκιμάσαμε την αλλαγή, δεν είδαμε χαΐρι και έφτασα να λέω, μωρέ μια χαρά ήμασταν και δε το ξέραμε με τον Καραμπατζό σε σχέση με τον Κουτσογιάννη. Τι κάνουμε? Ψάχνουμε γι’ αυτόν που θα παλέψει για τον τόπο μας. Ε ναι, δίνουμε την ευκαιρία και σε άλλους να μας αποδείξουν ότι μπορούν. Ο Νικόλας Καρανικόλας, είναι εδώ, με διάθεση να βοηθήσει. Τώρα θα πείτε μερικοί, έλειπε απ’ την πόλη για αρκετά χρόνια. Ναι, αλλά για ποιο λόγο έλειπε? Αγωνίστηκε και κατάφερε να γίνει καθηγητής πανεπιστημίου. Έχει πανεπιστήμιο η Νάουσα? Πώς θα έφτανε εδώ που έφτασε αν δεν έφευγε? Πώς θα αποκτούσε τόση γνώση ώστε να μπορεί τώρα να μας δώσει χέρι βοηθείας, για να αναστηθεί ο δήμος. Μας υπόσχεται ότι μπορεί και οι περγαμηνές του το διαλαλούν. Ας του δώσουμε την ευκαιρία να μας αποδείξει ότι μπορεί να κάνει το «καλό» στον δήμο. Αλλά ο δήμος μας βρίσκεται σε τόσο άσχημη θέση, που δεν επιτρέπονται άλλα λάθη και άγρυπνα θα έχουμε τα μάτια μας ανοικτά. Αν δεν γίνουν όσα μας υπόσχεται, τότε δεν θα είναι αρκετός για τον δήμο μας. Ελπίζω και εύχομαι να μας βγάλει ασπροπρόσωπους και μετά από πέντε χρόνια, να λέμε ότι κάναμε τη σωστή επιλογή και δε μας πλάνεψε. Όσο για το ότι υπάρχουν άνθρωποι απ’ την παράταξη του κ. Καραμπατζού, έχω να πω ότι υπάρχουν, ίσως και περισσότεροι, κι απ’ την παράταξη του κ. Κουτσογιάννη που δυσαρεστημένοι αποφάσισαν να προσπαθήσουν με τον κ. Καρανικόλα που φέρνει «φρέσκες» προτάσεις. Και στην τελική και άντε πια, ο Καρανικόλας δε περιμένει απ’ τον δήμο για να ζήσει, μια χαρά τακτοποιημένο έχει το βιοποριστικό του , ενώ ο Κουτσογιάννης μέσα απ’ τον δήμο λύνει το βιοποριστικό του θέμα.”